Hayaller ve Gerçekler

Merhaba 

Önceki yazımda anlattığım şeyler ideal anne-baba olmakla ilgili şeyler. Aslında gerçekler tam öyle olmuyor. İşler böyle yürümüyor:))))

Hafta sonu Ezgi ve Arda'yla bir AVM'ye gittik. Eve bir şeyler  almam gerekiyordu o yüzden Koçtaş'a gittik. Bir tane plastik tuvalet fırçası buldum ama fiyatını göremedim.Neyse dedim kasada sorarım fiyatını pahalı bulursam almam. Arda ve Ezgi Koçtaş'ın içine dağıldılar. İşim bitip kasaya giderken kendilerini toparladım ama bu arada Ezgi eline Çim Adam almış Arda da Palmiye Ağacı Tohumu. Kasada ödeme yaparken ikisi de ellerindekini almam için ısrar etmeye, beni taciz etmeye başladılar."Anne noluuuuur bunu al, lütfen bunu al" diye. Onlara laf anlatmaya çalışıken tuvalet fırçasının fiyatını sormayı unuttum ve aldıklarımı ödedim. Ödeme yaparken bir yandan Arda'ya "oğlum palmiye ağacı tohumunu ne yapacağız" diye soruyor, Ezgi'ye de "hayır alamayız onu yerine bırak" diyordum. Tabi bu kadar gürültüde insan kendi düşüncelerini duyamıyor:) Koçtaş'tan çıktıktan sonra elimdeki fişe bir baktım ki tuvalet fırçasına verdiğim paraya neredeyse araba alınırmış:))) Yani araba abartı tabii de fahiş fiyata, plastikten uyduruk bir fırça almış oldum, çocuklarım sayesinde. Merak ettiyseniz söyleyeyim palmiye ağacı tohumunu oğlum yazın anneannesinin yazlığının bahçesine ekecekmiş:) Neyse ikisini de ikna edip tekrar düşünmeye başlayınca gidip iade ettim altından fırçayı:)

Ama bu arada okuduğum tüm kitapları unuttum ve ciyakladım. Evet yaptım, pişman değilim.

Daha bitmedi . Ertesi gün brucha gittik. Açık büfeden yiyeceklerimizi alırken 100 çeşit tatlıdan tek kalan böğürtlenli cheescake için kavga etmeye başladılar. Kardeşler herşey için kavga edebilir. Hatta kavga etmek için bahaneler yaratırlar. Sanırım daha zevkli oluyor herşey o zaman:)

Sonra ne mi oldu? Eve gelip bilgisayarda film izledik. Ev sineması yaptık. Patlamış mısırlarımız ve içeceklerimizle. İkisi de yorgundu Ezgi kucağımda uyuyakaldı ve ben bu kadar güzel ve sağlıklı çocuklarım olduğu için şükrettim. Yani sözün kısası annelik bir tür psikopatlık. Sevgi, kızgınlık, mutluluk, mutsuzluk gibi duygular arasında çok hızlı geçişler yaşayabiliyorsunuz.
03.11.2014