Merhaba
Yıllardır bunları unutmadan bir yerlere yazmalıyım diyorum ama olmadı bir türlü. Arda doğduğunda bir günlük tutuyordum aslında . İlk bir ay düzenli, sonra da arada bir yazmışım. Ama Ezgi'de böyle bir şey yapamadım. Zaten iki çocukları olanlar bilirler.İkinci çocukta ailenin biraz hevesi mi kaçmış oluyor sanki ya da tecrübemi bilemiyorum.Daha az özenilir ikinci çocuğa.Bu yüzden sanırım ikinci çocuk daha bir kendine güvenli, daha yaramaz oluyor.(Ezgi henüz okuma yazma bilmiyor. Bana okumamı istedi. Ben de okudum ama küstü bu yazdıklarıma. "beni sevmiyo musun anne" dedi.)
Yıllardır bunları unutmadan bir yerlere yazmalıyım diyorum ama olmadı bir türlü. Arda doğduğunda bir günlük tutuyordum aslında . İlk bir ay düzenli, sonra da arada bir yazmışım. Ama Ezgi'de böyle bir şey yapamadım. Zaten iki çocukları olanlar bilirler.İkinci çocukta ailenin biraz hevesi mi kaçmış oluyor sanki ya da tecrübemi bilemiyorum.Daha az özenilir ikinci çocuğa.Bu yüzden sanırım ikinci çocuk daha bir kendine güvenli, daha yaramaz oluyor.(Ezgi henüz okuma yazma bilmiyor. Bana okumamı istedi. Ben de okudum ama küstü bu yazdıklarıma. "beni sevmiyo musun anne" dedi.)
Hele bir de çalışan bir anneyseniz Allah kolaylık versin. Kızım küçükken şaftım kaymıştı:) Oğlum da 6 yaşındaydı. Çok küçükmüş o da ama bebek gelince birden büyüdü gözümüzde.Aslında kararlıydım "sen büyüksün oğlum yapma" demeyecektim ama dedim maalesef. Ben de büyük çocuk olduğum için bu cümleyi o kadar çok duymuştum ki "ben asla söylemeyeceğim" diyordum.Ama "asla asla deme".
Arda'yla bir yaz günü balkonda otururken birden bire yağmur yağmaya başladı.Oğlum 3 yaşındaydı o zaman ve bana dedi ki "anne yağmuru kim yağdırıyor?" "Allah yağdırıyor oğlum" dedim. Sonra beni güldüren, düşündüren sorusunu sordu "Peki anne Allah yukarıdan yağmur yağdırırken kendisi de ıslanıyor mu acaba?" . Bazen ne cevap vereceğinizi bilemiyorsunuz.
Mesela Arda "yumuşacık" diyemezdi "yuşumacık" derdi. "Kocaman" yerine "çogaman" derdi. Ezgi "karanlık oldu" diyemezdi "karancık oldu" derdi. "Gibi" yerine "bigi" , "vücudum" yerine "vüducum" derdi. Her ikisi de çukulataya çukutala derdi. Bunu diğer çocuklarda da duydum.Bir de tanıdığım tüm çocuklar "kitap" diyemiyor "kipat" diyorlar. Belki de doğrusu "çukutala" ve "kipat" olmalı. Bu kadar çocuk yanılıyor olamaz:)
Ahhh çok özledim bebekliklerini. Keşke bazen o günlere dönüp sevebilsem onları. Ama sonra döneyim. Çünkü bebek demek uykusuz geceler demek. Hayatının bebeğe odaklanması demek. Şu anda bana çok zor geliyor. Allah bebeği olanlara kolaylık versin.
04.03.2014
04.03.2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder