Çocukları Hayata Dahil Etmek

Merhaba

Dün akşam oğlum "yarın okula gitmek istemiyorum" diye tutturdu. Neden olduğunu sorduğumda klasik "işte" cevabını verdi. Ama ben ısrar ettim "geçerli bir nedeni olmalı okula gitmemenin, mesela çok hasta olursan falan gidemezsin" dedim ama bebekliğinden beri "hayır" ı kolay kabullenemeyen bir çocuk olduğu için yaklaşık 20 kez daha sordu. Her seferinde tutarlı bir şekilde "hayır" dedim ama sabrımın sınırlarıda zorlandı. Sonra kapımız çaldı ve Polyanna arkadaşım Hilal geldi. Daha önceki yazılarımda ondan bahsetmiştim. Onun gibi birini tanıdığım için kendimi çok şanslı hissediyorum. "Çocuk Gelişimi" üzerine doktora yapıyor şu anda ve bende ona Arda'nın okula gitmek istemediğini söyledim ve  "hadi çöz" dedim. 

 

(Resim hiç abartı değil. Arda'nın masasının toplanmadan önceki hali:))

 

Ama bu abartı:))))

Önce çocuklarla sohbet ederek, bilgisayardan, onların ilgilerini çekecek ve çok faydalı sunumlar izletti ve tek tek açıkladı. Daha sonra yine yumuşak bir şekilde sohbet eder gibi okula gitmek istememesinin sebebini sordu. Oğlum da "çok ödevim var, yetiştiremem ve çok uykum geldi" dedi. "O zaman sana yardım edebiliriz" dedi ve  odasına girip dağınık masasını onunla birlikte topladı. Yani öncelikle ona güzel bir çalışma ortamı hazırladı. Daha sonra ödevlerini kategorize edip bir sıralama yapmasına yardım etti ve odadan çıktı. Gözünde büyüttüğü ödevlerini yapması için motive etti ve ihtiyacı olduğunda bizden yardım isteyebileceğini söyleyerek oğlumu yalnız bıraktı.

Bu arada kızım da ilgi çekmeye çalışıyordu(ikinci planda kalmaya asla tahammül edemiyor). Onunla birlikte meyve salatası yaptılar. Ezgi 7 yaşında ve onun bıçak kullanmasına izin verdi ve izledi öncelikle . Daha sonra "sana farklı bir kesme şekli göstermemi ister misin?" dedi. Kızımda "tabi ki" dedi ve biraz tehlikeli tuttuğu bıçağı doğru tutmayı öğrendi. Bu arada dikkatimi çeken en önemli davranışı çocuklara hiç bir şeyi dikte etmeden ve sürekli "sence nasıl olmalı" diye sorarak onları yaptıkları işi düşünmeye sevk etti. O buna "çocukları hayata dahil etmek" diyor. 

Dün gece bizimle birlikte geçirdiği bir kaç saat bize o kadar iyi geldi ki anlatamam. Sizinle de paylaşmak istedim. Çocuklarınız kaç yaşında olursa olsunlar uygulayabileceğiniz yöntemler bunlar. Umarım işinize yarar. 

 

Okula gitmek istemeyen çocuğu anlamaya çalışmadan zorla okula gönderebiliriz. Ama o zaman sorunu çözmüş olmayız. Sadece üstünü örtmüş oluruz ve çocuk ikna olmadığı bir şeyi yapsa bile ilk fırsatta kaçar, yalan söyler ve ya mutsuz olur. 

Bazen ufacık bir ilgimize ihtiyaçları vardır ve zaten yapacaklardır. Ama dikkatimizi çekmek istiyorlardır.

Geçenlerde bir video izledim. 7 yaşına kadar bütün çocukların anne-babalarından duymak istedikleri tek şeyin "ne kadar harika yapmışsın, çok güzel, aferin" gibi onay sözleri olduğunu anlatıyor.

17.10.2014Lütfen esirgemeyelim çocuklarımızdan onay sözlerini ve  hayatta dahil edelim onları ?