Küçük prensesim de okullu oldu. Bundan sonra en az 16 yıl okuyacağını söylemedim ona. Hoş söylesemde 16 yıl kavramı ona çok bir şey ifade etmez şu an. Nasıl yakıştı aşkıma forma. Zaten kendisi büyümüşte küçülmüş, çok bilmiş bir kız. Ağabeyinden ilkokul birinci sınıfta çok çekmiştim ama Ezgi'den umutluyum. Kız çocuklarının ilkokula daha kolay adapte olduğu yönünde bir gözlemim var ama istisnalar kaideyi bozmaz tabi. Umuyorum, diliyorum ki sorunsuz bir yıl olur.
Arda ilkokula başladığında okuldan almaya gittiğimde gruplar halinde sohbet eden velilerle konuşurdum. "Ders yapmıyor, okumuyor, yazmıyor" diye şikayet eden velilere sorardım. Daha doğrusu onaylatırdım "erkek çocuğu değil mi?" derdim. Hep "evet" cevabı alırdım. Kız çocuklarından nadiren şikayet duyuyorum.
Mesela 2. sınıfta Arda ödevlerini uçak yapar camdan fırlatırdı ve "bak anne artık ödev yok" derdi. Ya da ödev olan sayfaları yırtıp parça pinçik ederdi. Haftada bir öğretmen okula çağırırdı bizi. Eşime veli toplantısına "sen git ben gitmeyeyim" derdim o da bana "yok yok sen git" derdi. Ah ah neler çektim ben bu oğlandan:)
Benim gibi bu konuda çok dertli bir arkadaşım birgün bana dedi ki "birine ah edeceğim zaman Allah sana ilkokul 1. sınıfa giden bir çocuk versin de uğraş dur" diyorum demişti. Anlayın artık yaşadığı eziyeti.
Kitaplarını yırttığında saçlarımın hepsi sanırım havaya kalkıyordu. Cinnet ne demek anlayabiliyordum o anlarda ve cinnet geçirenlerde bizim kardeşimiz, arkadaşımız, olabilir yani gibilerinden derin bir anlayışla yaklaşıyordum:) 11.09.2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder